عصاره آمیگدالین خالص، مبارز طبیعی در برابر سرطان

عملکرد و کاربرد محصول

آمیگدالین که با نام ویتامین B17 نیز شناخته می‌شود، ترکیبی است که در هسته میوه‌های مختلف مانند زردآلو، بادام تلخ و هسته هلو یافت می‌شود. اثرات بالقوه آن بر درمان سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است، اما اثربخشی و ایمنی آن همچنان بحث‌برانگیز است. آمیگدالین در بدن متابولیزه می‌شود تا سیانید هیدروژن آزاد کند که اعتقاد بر این است که دارای خواص سیتوتوکسیک است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که آمیگدالین ممکن است با هدف قرار دادن انتخابی و کشتن سلول‌های سرطانی، اثرات ضد سرطانی داشته باشد. با این حال، بسیاری از مطالعات دیگر نتوانسته‌اند اثربخشی آن را نشان دهند و شواهد علمی دقیقی برای حمایت از استفاده از آن به عنوان یک درمان مستقل سرطان وجود ندارد. شایان ذکر است که استفاده از آمیگدالین به عنوان یک درمان سرطان بحث‌برانگیز تلقی می‌شود و توسط متخصصان پزشکی پشتیبانی نمی‌شود. این ماده توسط سازمان‌های نظارتی مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید نشده است. علاوه بر این، مصرف مقادیر زیاد آمیگدالین به دلیل آزاد شدن سیانید در بدن می‌تواند سمی و حتی کشنده باشد. به همین دلیل، اکیداً توصیه می‌شود از مصرف محصولات غنی از آمیگدالین یا استفاده از مکمل‌های آمیگدالین برای خوددرمانی سرطان یا هر بیماری دیگر بدون راهنمایی و نظارت یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی واجد شرایط، خودداری کنید.
طب سنتی: برخی از سیستم‌های طب سنتی، مانند طب سنتی چینی، از آمیگدالین به دلیل خواص دارویی مشهور آن استفاده کرده‌اند. این ماده برای بیماری‌های تنفسی، سرفه و به عنوان یک تونیک سلامت عمومی مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، شواهد علمی محدودی برای حمایت از این کاربردها وجود دارد. خواص ضد درد: گفته می‌شود که آمیگدالین دارای خواص ضد درد (تسکین دهنده درد) است و در طب سنتی برای مدیریت درد استفاده شده است. باز هم، تحقیقات بیشتری برای تأیید این ادعاها مورد نیاز است. تأکید بر این نکته مهم است که استفاده از آمیگدالین به عنوان درمان سرطان یا هر بیماری دیگر بدون مشورت با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی واجد شرایط توصیه نمی‌شود. خوددرمانی با آمیگدالین به دلیل احتمال آزاد شدن سیانید در بدن می‌تواند خطرناک باشد.