آنچه را که می خواهید جستجو کنید
آمیگدالین که به عنوان ویتامین B17 نیز شناخته می شود، ترکیبی است که در هسته میوه های مختلف مانند زردآلو، بادام تلخ و هسته هلو یافت می شود.آمیگدالین برای اثرات بالقوه آن بر درمان سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است، اما اثربخشی و ایمنی آن همچنان بحث برانگیز است. آمیگدالین در بدن متابولیزه می شود تا هیدروژن سیانید آزاد کند، که اعتقاد بر این است که خواص سیتوتوکسیک دارد.برخی از مطالعات نشان داده اند که آمیگدالین ممکن است با هدف قرار دادن انتخابی و کشتن سلول های سرطانی اثرات ضد سرطانی داشته باشد.با این حال، بسیاری از مطالعات دیگر نتوانسته اند اثربخشی آن را نشان دهند، و شواهد علمی محدودی برای حمایت از استفاده از آن به عنوان یک درمان سرطان مستقل وجود دارد. شایان ذکر است که استفاده از آمیگدالین به عنوان یک درمان سرطان بحث برانگیز تلقی می شود و توسط آن پشتیبانی نمی شود. کارشناسان پزشکیاین دارو توسط سازمان های نظارتی مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید نشده است. علاوه بر این، مصرف مقادیر زیاد آمیگدالین به دلیل انتشار سیانید در بدن می تواند سمی و حتی کشنده باشد.به همین دلیل، اکیداً توصیه می شود از مصرف محصولات غنی از آمیگدالین یا استفاده از مکمل های آمیگدالین برای خوددرمانی سرطان یا هر بیماری دیگر بدون راهنمایی و نظارت یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط خودداری کنید.
طب سنتی: برخی از سیستم های طب سنتی، مانند طب سنتی چینی، از آمیگدالین برای خواص دارویی معروف آن استفاده کرده اند.از آن برای بیماری های تنفسی، سرفه و به عنوان یک مقوی سلامت عمومی استفاده می شود.با این حال، شواهد علمی محدودی برای حمایت از این موارد وجود دارد. خواص ضد درد: آمیگدالین دارای خواص ضد درد (تسکین درد) است و برای مدیریت درد در طب سنتی استفاده میشود.باز هم، تحقیقات بیشتری برای تأیید این ادعاها مورد نیاز است. تأکید بر این نکته مهم است که استفاده از آمیگدالین به عنوان یک درمان سرطان یا برای هر بیماری دیگر بدون مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط توصیه نمی شود.خوددرمانی با آمیگدالین میتواند خطرناک باشد زیرا ممکن است سیانید در بدن آزاد شود.